شاش

شاش




باده ای خواهم بدن مستی کند
چون به جام آید بدن مستی کند
چون رسد بر لب، نرفته در دهن
مو به مویم جان به تن مستی کند
باده ای خواهم که جان بیخود کند
سهل باشد گر بدن مستی کند
از سرم بیرون کند ما و منی
ما و من بی ما و من مستی کند
گر وزد بویی از آن بر کوه قاف
جان عنقا در بدن مستی کند


فیض کاشانی




سقف
منبع انبساط پر از جلبک نارنجی
با کرم بادوم زمینی
" به این ترتیب دختری سیزده ساله به دلیل کشتن زنی که هم خوابه اش بود، سوزانده می شود." ( لی لی بازی – خولیو کورتاسار)
" دخترک لبخند می زند: صبر کنین برم چوب زیر بغلم رو بیارم" ( ای دل بمیر یا بخوان – خوان رامون خمینس)


روی بالهای پنجره ای که کبوترش مرده
روی امضا
تا ریخت